Kosmonautyka.pl > Asterix
Asterix
Asterix to pierwszy francuski sztuczny satelita Ziemi.
Asteriksa wyniosła pierwsza francuska orbitalna rakieta Diamant (grafika: SEREB/CONSTANTIN)
Umieszczony on został na niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO) w dniu 26 listopada 1965 roku.
Asterix podczas budowy (grafika: CNES)
Wyniesiony został na pokładzie francuskiej rakiety nośnej Diamant startującej z kosmodromu Hammaguir w Algierii.
Dzięki temu Francja została trzecią potęgą kosmiczną, czyli trzecim krajem na świecie, który wysłał samodzielnie sztucznego satelitę.
Jednocześnie Francja została szóstym państwem posiadającą satelitę na orbicie po Rosji (Sputnik, 1957), USA (Explorer 1, 1958), Wielkiej Brytanii (Ariel 1, 1962), Kanadzie (Alouette 1, 1962) oraz Włoszech (San Marco 1, 1964).
Rakieta nośna Diamant wynosząca Asteriksa (grafika: CNES)
Budowa
Satelitę zbudowała francuska państwowa firma SEREB, obecnie Aerospatiale. Była ona odpowiedzialna za stworzenie francuskich rakiet balistycznych wyposażonych w głowice jądrowe i będące jej wersją cywilna orbitalną rakietę nośną Diamant.
Satelita miał masę 42 kg, 54 cm wysokości i średnicę do 55 cm. Jego zewnętrzna obudowa wykonana została z włókna szklanego. Na swoim pokładzie nie zawierał on żadnego sprzętu naukowego. Wyposażony został w radiolatarnię, transponder, termometr oraz system transmisji telemetrii, który wysyłał informacje o przyspieszeniach pionowym i poziomym oraz prędkość kątową.
Satelita oddzielany był od trzeciego stopnia rakiety nośnej za pomocą urządzenia pirotechnicznego.
Zgodnie z planem po wyrzuceniu owiewki ładunku rakiety nośnej satelita rozłożyć miał na orbicie cztery anteny służące do transmisję telemetrii. Jednakże ponieważ anteny zostały uszkodzone podczas oddzielenia owiewki, nadajnik radiowy Asterix pozostał nieaktywny. Wyniesienie satelity potwierdziły amerykańskie radary śledzące. Satelita działał tylko dwa dni.
Sterownia podczas startu (grafika: CNES)
Satelita umieszczony został na eliptycznej niskiej orbicie okołoziemskiej (LEO) o perygeum 527 km, apogeum 1 697 km i inklinacji 34,3°. Okres orbitalny wynosi 107,5 minuty.
Ze względu na stosunkowo wysokie perygeum początkowej orbity, nie przewiduje się, że Asterix ponownie wejdzie w atmosferę Ziemi przez kilka stuleci.
Pierwotnie nazwa satelity brzmiała A-1 (A oznacza armię). Po udanym wyniesieniu satelita został przemianowany na Asterix na cześć bohatera komiksowego Asteriksa Gala.
W Muzeum Lotnictwa i Astronautyki Le Bourget pod Paryżem znajduje się prototyp satelity. Centrum nauki Cite de l'espace w Tuluzie prezentuje zaś jego replikę.
Wsparcie
 |
Na bieżąco. Za darmo. Codzienne. |
| Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: | |