Nowości  Kosmonautyka    
 


Kosmonautyka.pl > PrOP-M

PrOP-M

PrOP-M to łazik marsjański w ramach radzieckiej misji Mars 3.

Rosyjski łazik marsjański PrOP-M
Rosyjski łazik marsjański PrOP-M

Był to pierwszy łazik (1971) w historii, który znalazł się na powierzchni Marsa. Wyprzedził amerykańskie łaziki marsjańskie o ponad ćwierć wieku.

Poruszający się na nartach i połączony z lądownikiem kablową "pępowiną" wchodził w skład sondy kosmicznej Mars 3, która została wystrzelona 28 maja 1971 roku na pokładzie rakiety nośnej Proton.

Obudowę zaledwie 4,5 kg łazika stanowiło pudełko z małym występem w środku. Korpus spoczywał na dwóch szerokich płaskich nartach. Do automatycznego unikania przeszkód służyły dwa małe metalowe pręty umieszczone na przedzie pojazdu. Zdecydowano się na taki system ponieważ bezpośrednie zdalne sterowanie byłoby uciążliwe ze względu na długi czas potrzebny do transmisji radiowych między Ziemią i Marsem.


Łazik PrOP-M połączony kablem sterowania z lądownikiem komunikować się miał z Ziemią już radiowo za pomocą orbitera krążącego wokół planety i będącego częścią sondy

Po wylądowaniu na powierzchni Marsa łazik PrOP-M miał zostać wypuszczony na powierzchnię Czerwonej Planety za pomocą manipulatora. Poruszać się miał pełzając przy wykorzystaniu nart. Pozostawać miał cały czas w zasięgu kamer telewizyjnych lądownika. Do niego miał być zresztą fizycznie podłączony za pomocą 15-metrowego kabla, który stanowił jego "pępowinowę".

Po pokonaniu 1,5 metra łazik miał się zatrzymać zaś kamery łazika przesyłać obrazy postępów w ruchu. Wyposażenie naukowe łazika stanowiło urządzenie do testowania twardości i mierzenia gęstości materii.

Lądownik z łazikiem sondy Mars 3 wylądował szczęśliwie w kraterze Ptolemaeus na Marsie w dniu 2 grudnia 1971. Po wylądowaniu lądownik rozpoczął pracę, jednak po 14,5 s pracy łączność między lądownikiem a Ziemią zanikła. Z powodu awarii lądownika łazik nie został uwolniony.


Jedny niekompletny obraz jaki udało się przesłać lądownikowi Mars 3 na Ziemię z powierzchni Marsa

Po porażce Rosjanie już nie podejmowali prób umieszczenia łazika na Marsie. Kolejne sondy kosmiczne Mars 4 i 5 polegały na umieszczeniu sztucznych satelitów Marsa (jednej się udało). Sondy Mars 6 i Mars 7 były zaś lądownikami bez łazików.


W 2012 na podstawie zdjęć satelitarnych wykonanych z orbity Marsa przez satelitę Mars Reconnaissance Orbiter udało się prawdopodobnie znaleźć pozostałości po sondzie Mars 3 (grafika: NASA)

Następnym łazikiem na powierzchni Marsa był dopiero niewiele większy od radzieckiego PrOP-M amerykański łazik Sojourner w 1997 roku. Poruszał się on już "tradycyjnie", na kołach.

Wsparcie

 

Na bieżąco. Za darmo. Codzienne.
Wesprzyj rozwój portalu Kosmonautyka.pl!

Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: