Nowości  Kosmonautyka    
 


Kosmonautyka.pl > Deorbitacja rosyjskiej stacji kosmicznej Mir

2018-04-02 Deorbitacja rosyjskiej stacji kosmicznej Mir

Przypominamy przebieg deorbitacji rosyjskiej stacji kosmicznej Mir w 2001 roku.


Spłonięcie Mira w atmosferze widziane z Fidżi

Za nami deorbitacja pierwszej chińskiej stacji kosmicznej Tiangong-1. Jej resztki wpadły tak jak Mira do Pacyfiku. W przeciwieństwie jednak do chińskiej stacji deorbitacja rosyjskiego Mira została przeprowadzona w sposób zaplanowany i kontrolowany.


Miejsce upadku resztek Mira oraz zdjęcie rozpadającej się stacji

Mir był siódmą i ostatnią stacją kosmiczną budowaną przez ZSRR, a także pierwszą modularną stacją orbitalną w historii. Jej budowa rozpoczęła się w 1986 roku, kiedy to wystrzelony został pierwszy moduł stacji. Z czasem doszło do niej kilka kolejnych modułów.


Stacja Mir w 1995 roku (grafika: NASA)

Przez wiele lat Mir pozostawał jedynym, stałym przyczółkiem ludzkości w kosmosie. Niestety pod koniec eksploatacji cała aparatura zaczynała się dość często psuć, więc wymagane były ciągłe naprawy. Dlatego też pod koniec 2000 roku zarząd radzieckiej agencji kosmicznej Roskosmos zdecydował o deorbitacji opuszczonej przez załogę stacji, by nie dopuścić do jej spadku nad terenem zaludnionym, jak to miała miejsce w przypadku amerykańskiej stacji Skylab (1979) i rosyjskiej Salut 7 (1991).

Aby tego dokonać 24 stycznia 2001 roku wystartował bezzałogowy statek kosmiczny Progress M1-5. Jego celem było ściągnięcie z orbity piętnastoletniej stacji Mir. Miał on na swoim pokładzie dodatkowe paliwo potrzebne do mającej się zacząć kilka tygodni później procedury hamowania. W oznaczonym czasie Progress uruchomił 3 razy swoje silniki rakietowe, by spowolnić lot Mira, do którego był zadokowany. W wyniku tego orbita Mira zmieniła się z kołowej na eliptyczną o apogeum zaledwie 220 km i perygeum 160 km. Po zmianie orbity rozpoczęto program wejścia w atmosferę. Ostatnie spowolnienie stacji zmniejszyło prędkość stacji tak, aby zniżyła się ona do górnych warstw atmosfery.


Dokładna animacja przebiegu deorbitacji Mira

Stacja Mir weszła ostatecznie w atmosferę we wczesnych godzinach porannych 23 marca 2001 roku. Rozpadła się i społonęła na skutek tarcia. Niespalone resztki spadły do Pacyfiku niedaleko wysp Fidżi.


Mapa deorbitacji Mira

Mir Tiangong-1
Kraj Rosja Chiny
Lata 1986-2001 2011-2018
Masa 129,7 t 8,6 t
Rozmiary 19 m x 31 m x 27,5 m 10,4 m x 3,3 m x 3,3 m
Pomieszczenia 350 m3 15 m3
Załogi 28 2
Okrążenia 86 331 37 400

Wsparcie

 

Na bieżąco. Za darmo. Codzienne.
Wesprzyj rozwój portalu Kosmonautyka.pl!

Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: