Kosmonautyka.pl > Nautilus-X
Nautilus-X
Nautilus-X to koncepcja statku kosmicznego NASA do podróży międzyplanetarnych.
Wersja podstawowa Nautilusa-X
Nautilus-X (skrót z ang. Non-Atmospheric Universal Transport Intended for Lengthy United States Exploration, czyli Nieatmosferyczny Uniwersalny Transport dla Długotrwałej Eksploracji przez Stany Zjednoczone) umożliwiać miałby podróże do Księżyca lub Marsa. Taka podróż 6 osobowej załogi na pokładzie tego statku mogłaby trwać od 1 miesiąca do 2 lat.
Budowa
Elementy statku:
- główny moduł, "korytarz" o wymiarach 6,5x14 m
- mieszkalna wirówka obracająca się wokół własnej osi w celu wytworzenia sztucznej grawitacji
- nadmuchiwane moduły mieszkalne i magazynowe
- śluzy do dokowania statków kosmicznych jak Orion lub nawet lądowników
- centrum sterowania doczepiony do głównego modułu
- śluza do wyjść w przestrzeń kosmiczną doczepiona do głównego modułu
- wymienny moduł napędowy (napęd jonowy lub napęd chemiczny)
- panele solarne
Wersja rozszerzona do dłuższych podróży międzyplanetarnych
Nadmuchiwane moduły bazowałby na technologi firmy Bigelow Aerospace. Firma ta kontynuuje rozwój nadmuchiwanych modułów początkowo zaprojektowanych i stworzonych przez NASA. W 2013 roku NASA i firma ta zwarły porozumienie na mocy którego na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej testowany będzie eksperymentalny moduł Bigelow Expandable Activity Module (BEAM). Jest potwierdzone, że moduł taki dołączy do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) jeszcze w 2016 roku.
Nautilus-X miałby zostać zbudowany z kilku części na orbicie - do tego wymaganych by było 2-3 starty dostępnych obecnie rakiet nośnych wynoszących moduły statku. Największa z nich musiałby wynieść moduł "korytarza" o wymiarach 14 m x 6,5 m.
Obrotowa centryfuga w kształcie pierścienia do wytarzania sztucznej grawitacji
Innowacyjną idea jest to, że Nautilus-X mógłby zamienić jednostki napędowe, w zależności od misji (np. silnik jonowy w locie na Marsa). Ta część statku stanowiłaby także schronienie przed promieniowaniem - kosmonauci byliby otoczeni i ekranowani przez zbiorniki ciekłego tlenu (LOX) i ciekłego wodoru (LH2). Do pewnego stopnia zapewniałby to bezpieczeństwo załogi.
Obrotowy pierścień przed budową statku Nautilus-X mógłby być przetestowany na stacji orbitalnej
Po montażu na niskiej orbicie okołoziemskiej Nautilus-X wykorzystując silnik jonowy udałby się powoli do punktu L1 między Ziemią i Księżycem. Tam by "parkował" do dalszych podróży. Skoro statek już miałby znajdować się w przestrzeni kosmicznej w oczekiwaniu na lot nie ma potrzeby sprawdzania go na niską orbitę okołoziemską lub tym bardziej na Ziemię. Załogi dolatywałby do niego dostępnymi obecnymi lub opracowywanymi statkami kosmicznymi jak np. Orion.
Koncepcja statku Nautilus-X została po raz pierwszy zaprezentowana w styczniu 2011 roku przez jej autorów: Marka i Edwarda Hendersonów z Technology Applications Assessment Team (część NASA).
Jak na razie koncepcja opracowana przez pracowników NASA nie ma akceptacji jej zarządu i władz USA. NASA obecnie koncentruje się na rozwoju statku Orion i rakiety nośnej Space Launch System (SLS).
Planowany koszt statku międzyplanetarnego Nautilus-X to 3,7 mld dolarów. Przewidywany czas budowy to 5 lat.
Wsparcie
 |
Na bieżąco. Za darmo. Codzienne. |
| Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: | |