Kosmonautyka.pl > Goonhilly Satellite Earth Station
2018-02-23 Goonhilly Satellite Earth Station
Goonhilly Satellite Earth Station - naziemna, prywatna stacja satelitarna w Wielkiej Brytanii.
Ogromne anteny teleportu widoczne są z wielu kilometrów i stanowią punkt charakterystyczny regionu Korwalii w Anglii (grafika: Steve Rigg, Wikipedia (CC))
Położona na Półwyspie Kornwalijskim naziemna stacja satelitarna Goonhilly Satellite Earth Station to miejsce historyczne. Znana jest na całym świecie z tego, że była jedną z trzech stacji naziemnych zaangażowanych w pierwszą transatlantycką transmisję telewizyjną w 1962 roku. Pierwsza transmisja telewizyjna odbywała się przez satelitę Telstar 1, który wyniesiony został na orbitę przez NASA z kosmodromu Canaveral latem 1962 roku. 23 lipca 1962 roku satelita Telstar 1 dokonał pierwszej transmisji sygnału telewizyjnego na żywo. Orbita satelity pozwalała na transmisję transatlantycką tylko przez 20 minut w czasie każdego okrążenia Ziemi.
To w celu tej komunikacji zbudowano antenę Arthur o średnicy 25,9 m i wadze aż 1 118 ton.
Historyczna antena Arthur (grafika: Airwolfhound, Flickr (CC))
Pierwsza satelitarna transmisja telewizyjna miała odbyć się z udziałem prezydenta USA, Johna F. Kennedy'ego, ale łączność nawiązano nim prezydent był gotowy. Przekazano więc krótkie fragmenty meczu baseballowego między drużynami Philadelphia Phillies i Chicago Cubs, na stadionie Wrigley Field. Tego samego wieczora satelita przekazał także pierwszą rozmowę telefoniczną oraz faks. W tym czasie stacja należała do BBC.
W 1969 roku stacja Goonhilly transmitowała milionom widzów lądowanie na Księżycu.
Brytyjska kronika filmowa z 1969 roku o miejscu
Potem transmitowała drogą satelitarną rozmowy telefoniczne. Była obecna przy narodzinach Intelsat, Eutelsat i Inmarsat, a także narodzin Internetu satelitarnego.
Największa antena kompleksu Merlin ma 32 m średnicy (grafika: Jim Champion, Wikipedia (CC))
Stacja została połączona ze światem także przez podmorski kabel. Zasilanie zabezpiecza zestaw olbrzymich awaryjnych akumulatorów dających awaryjne zasilenie do 20 minut. Po tym czasie startują generatory diesla o mocy 1 MW.
W 2006 roku brytyjski narodowy operator telekomunikacyjny BT (British Telecom) zapowiedział zamknięcie Goonhilly do 2008 roku. BT przeniósł się do Herefordshire. Do tego czasu Goonhilly Satellite Earth Station z ponad 25 czaszami anten była największym tego typu obiektem na świecie.
W 2014 roku prywatna firma Goonhilly Earth Station Ltd wyleasingowała większość anten z opcją ich zakupu w przyszłości. Stacja ponownie obsługuje łączność satelitarną obsługując największych operatorów satelitarnych na świecie.
Od 2018 roku Goonhilly Satellite Earth Station to pierwsza prywatna stacja do komunikacji w tzw. głębokim kosmosie (tzw. deep space). Dzięki temu prywatne sondy kosmiczne a nawet statki kosmiczne będą mogły liczyć na komunikację z Ziemią. W lutym 2018 centrum otrzymało zastrzyk finansowy na ten cel w wysokości 8,4 mln funtów. Za środki te wyremontowana zostanie jedna z największych anten GHY-6 o średnicy 32 metrów, zbudowana w 1985 roku.
W Goonhilly przetestowano ostatnio możliwość komunikacji z budowanym przez NASA nowym amerykańskim statkiem kosmicznym Orion, który zabrać ma ludzi na Księżyc a nawet Marsa.
W przyszłości stacja może stać się jeszcze ważniejsza. Leżące bowiem niedaleko lotnisko Cornwall Airport Newquay (NQY) chce zostać także pierwszym brytyjskim kosmodromem, z którego startowałby małe rakiety nośne, loty suborbitalne wykonywałby rakiety sondażowe oraz załogowe samoloty suborbitalne do turystyki kosmicznej (np. Virgin Galactic). Lokalizacja te została zatwierdzona przez brytyjski rząd. Centrum Goonhilly zapewne stałby się zatem także centrum lotów kosmicznych.
Teleport także wspiera 9 uniwersytetów. U jego boku działa także regionalne centrum rozwoju i współpracy, które pomogło m.in. stworzyć firmę Stormtide z jej grą Satellite Command.
Wsparcie
 |
Na bieżąco. Za darmo. Codzienne. |
| Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: | |