Kosmonautyka.pl > Dziewiczy lot nowej rosyjskiej rakiety nośnej Angara
2014-06-27 Dziewiczy lot nowej rosyjskiej rakiety nośnej Angara
W piątek 27 czerwca 2014 roku odbędzie się pierwszy lot nowej rosyjskiej rakiety nośnej Angara. To pierwsza całkowicie nowa rosyjska rakieta nośna od czasów rozpadu ZSRR.
Pierwsza Angara na kosmodromie w Plesiecku (grafika: mil.ru)
Rozwijana od 1994 roku rodzina rakiet nośnych Angara zastąpić ma w przyszłości większość obecnie stosowanych rosyjskich rakiet nośnych, w tym już legendarną rakietę Sojuz.
Pierwszy lot nie został zaplanowany jako orbitalny, ale jako długi lot suborbitalny charakterystyczny dla wojskowych rakiet balistycznych. Dziewiczy lot rakiety oznaczonej Angara-1.2PP umożliwić ma sprawdzenie działania podstawowych systemów rakiety nośnej zaprojektowanej przez biuro konstrukcyjne im. Chruniczewa (znanej z rakiet Proton). Zakończyć się ma uderzeniem rakiety w Kamczatkę.
Z myślą o startach Angar na kosmodromie w Plesiecku (Rosja) wybudowano kompleks startowy. Jak widać zatem władze rosyjskie nie zdecydowały się na jego budowę w użytkowanym przez nie nadal Bajkonurze (Kazachstan) mimo, że jest lepiej usytuowany na południu (rakiety mają większą nośność bliżej równika). Rosja za wypożyczeni kosmodromu płaci Kazachstanowi 115 mln dolarów rocznie.
Na kosmodromie w Plesiecku zbudowano kompleks startowy do startów rakiet Angara (grafika: mil.ru)
Pierwszy stopień rakiety nazwany URM-1 (od Uniwersalny Moduł Rakietowy 1) napędzany jest przez nowy silnik rakietowy RD-191. To silnik rakietowy na płynne paliwo, które stanowi kerozyna (paliwo lotnicze) i ciekły tlen.
Drugi stopień rakiety nośnej oznaczony jako URM-2 napędzany jest silnikiem rakietowym RD-0124, również na kerozynę (paliwo) oraz ciekły tlen (utleniacz).
Umieszczenie obu modułów w jednej testowej rakiecie jest wyjątkiem dla przyszłych rakiet (łączą się one ze sobą w miejscu rozszerzenia kadłuba testowej rakiety). Inżynierowie chcą w ten sposób za jednym razem przetestować oba moduły URM-1 i URM-2, które stanowić mają podstawę całej przyszłej rodziny rakiet Angara. Zestawiane mają one być w zależności od potrzeb w różnych ilościach i konfiguracjach.
W rodzinie rakiet Angara najmniejszą rakietą będzie Angara-1 (tzw. lekka rakieta nośna) na którą składa się jeden modułu URM-1 z umieszczonym nad min drugim stopniem, nad którym prace dopiero trwają. Angara-1 ma być zdolna do wynoszenia na niską orbitę okołoziemską (LEO) ładunków o masie do 3,7 tony. Angara-1 zastępić mają rakiety nośne Rokot i Dniepr, które są przerobionymi na cele cywilne pociskami balistycznymi. Ich zapasy są ograniczone.
Pierwsza Angara jeszcze w hali produkcyjnej (grafika: mil.ru)
Angara-5, kolejna rakieta z rodziny, zastąpić ma częściowo używaną od dziesięcioleci rakietę nośną Sojuz i Proton-M. Angara-5 ma być zdolna do wynoszenia na niską orbitę okołoziemską ładunków o masie ponad 20 ton (tzw. ciężka rakieta nośna) .
Średnia rakieta Angara-3 (do 15 ton na LEO) i superciężka Angara-7 (do 35 ton na LEO) są kolejno na wczesnym etapie prac lub koncepcyjnych.
Jest także propozycja gigantycznej Angary-100, która która miałaby wynosić na niską orbitę sto ton ładunku.
Rakiety Angara będą wykorzystywana zarówno przez rosyjskie ministerstwo obrony, jak i rosyjską cywilną agencję kosmiczną Roskosmos.
Wsparcie
 |
Na bieżąco. Za darmo. Codzienne. |
| Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: | |