Kosmonautyka.pl > Capricornio
Capricornio
Capricornio to rozwijana, ale niepowstała hiszpańska lekka rakieta nośna.
Makieta hiszpańskiej rakiety nośnej Capricornio (grafika: Wiki)
Rakieta Capricornio (pol. koziorożec) wynosić miała ładunki o masie do 140 kg na niską orbitę okołoziemską.
Budowa
Pracę nad rakietą prowadził od 1990 roku hiszpański Narodowy Instytut Technologii Lotniczych i Kosmicznych (Instituto Nacional de Técnica Aeroespacial, w skrócie INTA) działający przy hiszpańskim ministerstwie obrony. Agencja ta miała już doświadczenie jeśli chodzi o małe cywilne rakiety sondażowe, rakiety suborbitalne oraz wojskowe pociski rakietowe.
Capricornio miała być trzystoniową rakietą napędzaną przez silniki rakietowe na paliwo stałe spalające HTPB.
Pierwszą fazę projektu stanowiło opracowanie silników na paliwo stałe. Opracowano małe rakiety sondażowe INTA-100 i INTA-300, które wynoszone były w latach 1992-1993 z El Arenosillo w południowej Hiszpanii.
W kolejnej fazie opracowane miały być drugi i trzeci stopiń rakiety Capricornio. Złożone razem tworzyć miały rakietę suborbitalną Argo, która stanowić miała demonstrator programu (lata 1998-99). Argo służyć miała nie tylko do dopracowania technologii napędowych, ale także awioniki, separacji stopni, silników kontroli położenia, siłowników, konstrukcji, oprogramowania, naprowadzania itp. Wiele elementów tego demonstratora zostało ukończonych, a silniki zostały pomyślnie przetestowane, ale nigdy nie udało mu się wzbić w powietrze.
W trzeciej fazie dodany miał być główny, pierwszy stopień i wykonany pierwszy start kompletnej rakiety Capricornio. Na orbitę wynieść ona miała mikrosatelitę.
W pierwszym stopniu zdecydowano się na amerykańskie silniki rakietowe Castor IVB firmy Thiokol. W drugim stopniu i trzecim miał być własne hiszpańskie silniki rakietowe Deneb i Mizar.
Rakieta miała mieć 19,5 metra długości, 1 metra średnicy i masę startową 18,5 ton.
Niestety program przerwano. Po wyborach parlamentarnych w Hiszpanii w 1996 roku zarząd INTA został zmieniony i nastąpiło ograniczenie działalności, co obejmowało anulowanie programu Capricornio. Pierwszy testowy start Capricornio, który w pewnym momencie miał się odbyć w 1999 roku, nigdy nie został przeprowadzony, ponieważ program został wstrzymany rok wcześniej. Opracowane elementy, instalacje i materiały rakiety powędrowały do magazynów INTA. Program Capricornio został formalnie anulowany w 2000 roku w związku z rzekomymi zagranicznymi naciskami politycznymi (sprzeciw USA), konkurencją ze strony innych rakiet nośnych i chęcią skupienia się INTA na innych przedsięwzięciach. Pojawiały się m.in. kontrowersje, że może rakieta może zostać zaadaptowana na pocisk balistyczny i wykorzystana do celów wojskowych.
Hiszpański satelita Minisat 01, który miał został wyniesiony na orbitę przez Capricornio, zrobił to z Wysp Kanaryjskich na pokładzie amerykańskiej rakiety Pegasus XL wystrzeliwanej spod samolotu .
W muzeum lotnictwa w Madrycie znajduje się model rakiety Capricornio wykonany specjalnie na obchody pięćdziesiątej rocznicy powstania INTA, która przypadła w 1992 roku.
Loty
Rakiety Capricornio startować miały z kosmodromu El Hierro na Wyspach Kanaryjskich.
Możliwe kierunki startów rakiety Capricornio z El Hierro (grafika: INTA)
Tamże powstać miała odpowiednia infrastruktura montażu rakiet i ich wystrzeliwania.
Projekt zabudowań kosmodromu El Hierro dla rakiety Capricornio z 1997 roku (grafika: INTA)
Rakieta nośna Capricornio jak i jej wyrzutnia miałaby być eksploatowane na zasadach komercyjnych.
Wsparcie
 |
Na bieżąco. Za darmo. Codzienne. |
| Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: | |