Kosmonautyka.pl > Ares I
Ares I
Ares I to była amerykańska ciężka rakieta nośna.
Rakieta nośna Ares I przed swoim pierwszym lotem testowym (grafika: NASA)
Powstanie
Rakieta nośna Ares I powstała w ramach Programu Constellation. Jej pierwotna nazwa to Crew Launch Vehicle (CLV). Miała ona wynosić załogowy statek kosmiczny Orion po wycofaniu z użytkowania wahadłowców Space Shuttle w 2011 roku, jednakże cały program ze względu na ograniczenia finansowe został przerwany w 2010 roku przez Baracka Obamę.
Budowa
Rakieta Ares I składała się z dwóch stopni. Pierwszy stopień stanowił rakietę wspomagającą na paliwo stałe (APCP) z wahadłowca Space Shuttle. Drugi stopień rakiety stanowić miała pomniejszona wersja zbiornika zewnętrznego wahadłowca Space Shuttle mieszczący ciekły tlen i ciekły wodór oraz silnik rakietowy J-2X. Silnik ten bazował na silniku opracowanym w ramach programu księżycowego silniku J-2 dla rakiety nośnej Saturn V
Użytkowanie
Rakieta nośna Ares I na mobilnym transporterze wykorzystywanym przez wahadłowce w drodze na stanowisko startowe na Przylądku Canaveral (grafika: NASA)
Pierwszy start prototypu rakiety Ares I (oznaczonego jako Ares I-X) odbył się 28 października 2009 roku. Był to lot suborbitalny.
W konfiguracji lotu testowego rakieta miała 99,67 metrów wysokości i podczas startu wagę 816 ton.
Aktywny był stopień pierwszy rakiety, podczas gdy drugi był nieaktywny. Na rakiecie znajdowały się makieta statku kosmicznego Orion wraz z systemem ratunkowym. Podczas lotu udało się z powodzeniem oddzielić pierwszy stopień. Głównym celem tego testowego lotu było przetestowanie oprogramowania sterującego rakiety oraz zbadanie jej właściwości lotnych.
Wsparcie
 |
Na bieżąco. Za darmo. Codzienne. |
| Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: | |