Nowości  Kosmonautyka    
 


Kosmonautyka.pl > Ares I

Ares I

Ares I to była ciężka amerykańska rakieta nośna.


Rakieta nośna Ares I przed swoim pierwszym lotem testowym (grafika: NASA)

Powstanie

Rakieta nośna Ares I powstała w ramach programu Programu Constellation. Jej pierwotna nazwa to Crew Launch Vehicle (CLV). Miała ona wynosić załogowy statek kosmiczny Orion po wycofaniu z użytkowania wahadłowców Space Shuttle w 2011 roku, jednakże cały program ze względu na ograniczenia finansowe został przerwany w 2010 roku przez Baracka Obamę.

Budowa

Ares I składa się z dwóch stopni. Pierwszy stopień składa się z pochodzącej z wahadłowców Space Shuttle rakiety wspomagającej na paliwo stałe (APCP). Drugi stopień rakiety stanowić miała pomniejszona wersja zbiornika zewnętrznego wahadłowca Space Shuttle w których znajduje się ciekły tlen i ciekły wodór mające napędzać silnik rakietowy J-2X. Silnik ten bazuje na silniku opracowanym w ramach programu księżycowego silniku J-2 dla rakiety nośnej Saturn V

Użytkowanie


Rakieta nośna Ares I na mobilnym transporterze wykorzystywanym przez wahadłowce w drodze na stanowisko startowe na Przylądku Canaveral (grafika: NASA)

Pierwszy start prototypu rakiety Ares I (oznaczonego jako Ares I-X) odbył się 28 października 2009 roku. Był to lot suborbitalny.

W konfiguracji lotu testowego rakieta miała 99,67 metrów wysokości i podczas startu wagę 816 ton.

Aktywny był stopień pierwszy rakiety, podczas gdy drugi był nieaktywny. Na rakiecie znajdowały się makieta statku kosmicznego Orion wraz z systemem ratunkowym. Podczas lotu udało się z powodzeniem oddzielić pierwszy stopień. Głównym celem tego testowego lotu było przetestowanie oprogramowania sterującego rakiety oraz zbadanie jej właściwości lotnych.

Wsparcie

 

Na bieżąco. Za darmo. Codzienne.
Wesprzyj rozwój portalu Kosmonautyka.pl!

Kosmonautyka.pl na serwisach społecznościowych: